woensdag 13 mei 2020

Een restje misère

Er was vandaag nog een restje over van de misère van gisteren. De vermoeidheid is gelukkig over, na een wat langere nacht slapen. Maar m´n bekkenpijn was helaas nog erg aanwezig. Misschien maar goed ook, want nu moest ik verplicht rustig-aan doen.

Het werk vlotte lekker. Mede dankzij de hulp van Maaike en Maria. Eerst hebben we tot aan de koffie aan het huishouden gewerkt. Met z´n drieën schiet dat lekker op. Alles aan kant, stofzuigen, een sopdoek hier en daar langs, een dweil over de vloer, wasje draaien, strijkje doen...Het gewone riedeltje.

Na de koffie gingen de meisjes boven, in de inpakruimte, aan de slag, terwijl ik beneden in de shop bestellingen klaar ging maken. Wat geniet ik van de nieuwe werktafel! Zeker met die bekkenpijn. Bukken ging me slecht af, vandaag.

Aan het einde van de dag stonden er weer lekker veel pakketten klaar.


We zetten ze tegenwoordig op een rolcontainer. Kunnen ze in één keer naar de auto. Het wordt steeds gemakkelijker :-).

Ik kookte een ouderwets Hollands prakkie en na het eten had ik gewoon  een avondje voor mezelf. Heb dus m´n spinnewiel maar eens afgestoft.


Dat was een tijd geleden!

Dirk kwam een bakkie koffie doen. De glazen, die ik voor Moederdag kreeg, waren bij hem binnengekomen en hij kwam ze brengen. Echt super fijn! Drie soorten glazen en meteen maar dubbele verpakkingen.




Dirk had ook een cadeautje voor Henk meegenomen. Zomaar. Wat lief! Hij kreeg zo´n krasplaat, waar je het zwarte laagje vanaf krast en waar dan een mooie plaat achter zit. Het is een grote plaat en daar is Henk dus voorlopig wel even zoet mee. Toen hij naar bed ging, zei hij, dat hij op ongeveer 3% zat :-)


Het was zomaar onverwachts een gezellig huiselijk avondje. Ik geniet nog even van een blokje chocola en ga dan maar eens naar de wieg. Het is er koud genoeg voor.