Mijn bijenkasten zijn heel oud en een beetje krakkemikkig. Het verplaatsen moest dus met beleid gebeuren, anders kon het op ´feest´ uitlopen. Voor de zekerheid had ik Hans mijn bijenkiel aan laten trekken (zijn lijf reageert nogal fel op een bijensteek) en zelf had ik een kap over m´n hoofd getrokken. Voorzichtig gespten we spanbandjes om de kasten. We haalden het hek naar de wei weg en tilden de kasten op hun nieuwe, tijdelijke standplaats. Het verliep allemaal gladjes en bij het eerste ochtendgloren hadden we onze eerste klus geklaard.
Om half 8 kwam Aad Molendijk, de stratenmaker, aan. Hij is deze week, samen met Hans en Koos, hier aan het werk aan het erf. Koos heeft nog wel last van zijn gebroken sleutelbeen, maar zag het helemaal zitten om vandaag te kranen. De jongens hebben enorm hard gewerkt. Van ´s morgens in de miezer, tot ´s avonds in de avondzon.
Intussen werd er bínnen ook hard gewerkt. Er was letterlijk: werk aan de winkel. Behalve dat Maria en ik de hele dag hebben ingepakt en pakjes klaargemaakt, werden beneden door Jan-Hendrik de nieuwe stellingen vakkundig in elkaar gezet.
Het is wel even alles tegelijk, nu, maar wat ben ik blij!
Nadat Willem om 17.00 uur met de pakketten wegreed naar de post, hebben Maria en ik nog een slinger aan groenten- en fruitverwerking gegeven. Zaterdagmiddag was ik bij de groentenkraam langs geweest en mijn auto lag behoorlijk vol.
Ik had er al het één en ander van uitgedeeld,
maar de rest is om te verwerken voor ons eigen gezin.
Zondagochtend had ik sinaasappels en grapefruits geperst voor bij het ontbijt. Tussen de middag aten we paarse bloemkool en ijsbergsla. ´s Avonds was er bij de maaltijd een grote schaal fruit. Vanmorgen heb ik opnieuw sinaasappels en grapefruits geperst. En vanavond stond er stamppot rauwe andijvie op het menu.
Maar er was het één en ander bij wat niet lang meer kon wachten. Dus dopte Maria een flinke hoeveelheid doperwten. Hier en daar liepen de erwtjes al wat uit. Een kniesoor, die daarop let. We hebben ze rauw in de vriezer gedaan. Dan lopen ze in elk geval niet verder uit. Die komen van de week vast wel een keer op tafel.
En omdat er nog even tijd over was, waste Maria ook alvast de tomaten en sneed ze in stukken. Ook de tomaten verdwenen in de vriezer. Daar hoop ik later soep van te koken.
We hadden dus een ouderwets productief dagje. Maar we waren er nog niet...
Na de Dodenherdenking konden we het niet laten om een begin te maken met het verhuizen van de shop. Alles moet uit de ´noodshop´ (op de eerste verdieping, op een slaapkamer) naar de nieuwe shop beneden. We zijn begonnen met alle soorten meel, bloem, bakmixen, gist, zaden en pitten. Als je dan zo bezig bent, kun je bijna niet stoppen. Maar na anderhalf uur hebben we gewoon het licht uit gedaan en hard ¨Tot morgen!¨ geroepen. Het is mooi geweest voor vandaag.
