Zand erover

Kwam er gisteren aan het einde van de middag een grote kiepwagen met grond, nu kwam er in alle vroegte een kiepwagen met zand. Zand erover dus! Over dat terras in wording, weet je wel :-). Die zandbestelling was een beetje ad hoc gedaan door Hans en Koos. Eigenlijk hadden ze dat eerst voor morgen op de planning. Maar er veranderde iets, waardoor ze het liefst vandáág al dat zand hadden. Ze moesten er wel een paar belletjes voor doen. Het ene bedrijf zat vandaag al volgeboekt. Het andere bedrijf had pas aan het eind van de dag een gaatje. Eindelijk vonden ze een bedrijf wat kon leveren, maar dan wel heel snel. Binnen een half uur zou de wagen hier zijn. Rap hebben we toen alles uit onze handen laten vallen en hebben de hoek waar het terras komt leeggehaald. Er stond van alles: twee scooters, een fiets, een tuinset, een parasol, een geïmproviseerde buitenkachel van stenen, autobanden, een konijnenhok. Kortom: het was er een droeftoeter-bende. Ongelofelijk hoe snel de boel leeg was. Precies op tijd.

En of ik even 400 euro kon aftikken. Maar wie heeft er tegenwoordig nog contanten? En dan zóveel? Ik niet. Een pinapparaatje had de chauffeur niet bij zich. Maar gelukkig: ik kon het ook wel gewoon met m´n mobiel overmaken.

Met frisse moed sprong Koos in het shoveltje. Hij zou die berg wel even snel glad trekken. En jawel! Met een half uur was de boel glad!

Echt zó fijn, he! En wat heerlijk om zulke handige knullen te hebben. Ik zou nog niet weten, hoe ik zo´n ding moest starten. Ha, ha.

In de tussentijd was Hans op pad om varkensruggen te kopen. Nee, niet van vlees, maar van beton. Van die ronde dingen, die aan het eind van een parkeervak liggen en waar je met je wielen tegenaan gaat. Willem had al langer op Marktplaats rond gespeurd naar een paar van die dingen. Maar het was hem nog niet gelukt de goede te bemachtigen. Maar nu had hij ze gevonden. In Driebrugge dacht ik. Fijn! Precies op tijd.

Hans en Koos hebben de hele dag weer hard gewerkt en ze zijn een heel stuk verder gekomen. Het is wel een megaklus, hoor. En voor Koos zit het werk en nu zo´n beetje op. Vanaf morgen is er alleen zwaar lichamelijk werk en dat gaat niet met z´n gebroken sleutelbeen. Maar we zien wel hoe ver het afkomt deze week. Grote kans, dat het daarna weer voor weken stilligt. Maar ook dat is niet erg. De jongens hebben vanmiddag een paar rijplaten op het terras neergelegd. Zo hebben we toch een hoekje, waar we kunnen koffie drinken, ook al is er nog niet bestraat.

Zelf was ik vanmorgen ook op stap. Weer naar de molen voor meel en naar de verpakkingsgroothandel voor dozen. Dozen zijn steeds schaars, omdat er zo enorm veel online besteld wordt. Maar een week of twee geleden was het echt drama. Ik had een lijstje bij me met nummers van zes verschillende maten dozen. Maar er waren er maar twee op voorraad. De grootste maat en de kleinste maat. Ze hadden nog wel één soort doos van een tussenmaat, maar die was superdeluxe en heel duur. Een stevige, witte, kartonnen doos, die je helemaal kon vouwen en waar je geen plakband voor hoefde te gebruiken. En ja, precies in een maat, die ik heel vaak gebruik. Ik vroeg, hoeveel die dozen dan moesten kosten. Nou, omdat het crisis was, wilden ze me wel matsen en staffelkorting toepassen. Maar dan nog waren het dozen van twee euro per stuk!! Het was slikken of stikken, want er was domweg niets anders meer. Dus kocht ik de laatste 100 dozen. Met pijn in mijn hart portemonnee. De rest van mijn verlanglijst werd in backorder geplaatst. Vorige week kon ik om één maat dozen komen. En gisteren werd ik gebeld, dat er wéér een maat binnen was. Fijn! Als je alle maten dozen hebt, maakt dat het inpakken een stuk gemakkelijker.

En m´n nieuwe shop werkt ook een stuk gemakkelijker! Wat een genot nu ik alles zó uit de schappen kan plukken. Vanmorgen vroeg had ik al een mooi aantal orders ingepakt. En vanmiddag ging ik samen met Maria vrolijk verder. Maria zou eigenlijk vanmorgen wat inpakwerk doen. Maar het huis dreigde zo langzamerhand ook te verslonzen. Er lag zand op de vloer (vanwege de buitenboel, die op de schop ligt). De keuken was een bende. En de ramen waren ook smerig. Maria had daarom bedacht, dat ze beter even lekker kon huishouden. Goed bedacht! Ze had echt enorm veel gedaan. Ook de nieuwe plee was lekker gesopt en Ciara´s kleed was gewassen. Heel fijn. Zo konden we met een gerust hart verder werken aan de shop, vanmiddag.

Aan het einde van de middag hadden we maar liefst 50 dozen klaarstaan voor de post.

Zo was de dag weer goed gevuld. Het is tijd om mijn ogen eens dicht te doen. Morgen wil ik vroeg opstaan om in de bijen te werken. Ik ben benieuwd of de honingkamer in gebruik genomen is, die ik van de week plaatste. Ook ga ik kijken, of er geen zwermcellen in de volken zitten. Anders ben ik straks een deel van m´n bijen kwijt. Ik werd vandaag voor het eerst dit seizoen gebeld om een zwerm te komen scheppen. Maar ik heb er geen tijd voor en ook geen kast klaarstaan, waar ze in kunnen. Bovendien was het ook nog eens ver uit de buurt. Dus heb ik verwezen naar de plaatselijke imkervereniging. Meestal zijn er in een vereniging wel één of meer imkers, die graag komen scheppen. Maar ik hou m´n bijen liever zelf. Dus pas ik in deze zwermperiode extra goed op ze ;-).