Energie

Nu de pijn weg is, voel ik dat mijn energie terugkomt. Hoewel ik vaak hoor, dat ik wel ´heel veel energie´ moet hebben, merkte ik zelf dat het energielevel echt niet meer was, wat het geweest was. Ik dacht, dat het zo langzamerhand wel bij de leeftijd zou horen. Dat klinkt zo ongeveer bejaard, maar eerlijk is eerlijk: als je (bijna) 50 bent, kun je domweg minder aan dan op je twintigste. Dat dus. Maar intussen lijkt vooral de pijn een enorme energievreter te zijn geweest.

De dag begon rond vijf uur. Eén van de eerste klusjes was het snijden van het gisteren gebakken maïsbrood. Ha, ha, het zag er inderdaad níet uit! Maar de jongens wisten er best raad mee :-).

Ik had m´n gewone ochtendritueel. Behalve het standaard strijkrondje, want ik zat iets te lang met m´n neus in een (bijbelstudie)boek. Niet erg. Die strijk zou niet weglopen. Het was tijd om te ontbijten met Willem en de kinderen (behalve die al naar hun werk waren) en daarna naar moe voor de kous. Vlak voordat ik naar moe zou gaan, bedacht ik, dat Henk vandaag echt z´n jas aan moest naar school (vanwege de regen) en dat daar een grote scheur in zat. Dus pakte ik snel naald en draad en prikte de jas weer keurig dicht.

Op de terugweg bij moe vandaan ben ik nog even wat boodschapjes gaan doen. Er lag namelijk een overschot aan tomaten, die op moesten en ik had bedacht een deel te gebruiken om tomatensoep te maken. Ik had echter geen soepvlees in huis om een goede bouillon te trekken. Bij AH vond ik een mooi stuk afgeprijsd rundvlees, wat prima dienst kon doen.

Ik haalde ook wat spullen in huis voor de Mexicaanse ovenschotel van Doortje, waarin ik ook flink wat tomaten in wilde verwerken.

Thuis gekomen ging ik daarom eerst maar eens een poosje aan de slag in de keuken. Ik sneed het vlees in blokjes voor de bouillon en zocht wat groenten bij elkaar, die ook mee mochten trekken. Ik had niet veel bijzonders in huis. Geen prei, geen wortel, geen bleekselderij. Maar uien en knoflook heb ik altijd en dat is alvast een mooie basis. Ik deed er bloemkool en paprika bij. Daarnaast deed ik een graai in de pot met gedroogde champignons, gedroogde pepertjes en de laurierblaadjes. Zo hoor, als dat geen lekkere bouillon wordt!

Ik had bij AH een receptje uit het kaartjesrek meegegrist van gezonde koeken. En ik had zin om ze ´even´ te maken. Uiteraard werd het receptje aangepast aan de dingen die ik in huis had. De koeken vielen (vanavond) prima in de smaak. Alleen moeten ze voor het mooi óf iets smeuïger, óf iets brosser. Daar ga ik dus nog maar een keer aan sleutelen. Voor vandaag was het een lekker experimentje :-).

Ik kwam nog wat druiven tegen, die op moesten. En, gravend in de koelkast, zag ik ook een eenzaam bakje blauwe bessen staan. Nu ik toch in de keuken bezig was, werd dat -hup- een lekkere juice. Een paar appels erbij voor wat volume en wat frisheid. Het smaakte vanavond heerlijk bij wijze van toetje.

Zo. Genoeg gedaan in de keuken. Nu eerst de boel maar eens aan kant maken. Midden in de kamer stond een krat met naai- en handwerkspullen, waar ik het naaigerei voor Henk z´n jas uit opgediept had. Het was nog zo´n onuitgepakte krat, waarvan er nog wel een stuk of acht op Maaikes kamer staan. Mooi moment om de spullen uit deze krat een definitieve plaats in moeders kastje te gaan geven. Toch fijn weer een krat leeg! Toen alles keurig in de kast lag, moest ik me beheersen om niet meteen de volgende krat te pakken en leeg te ruimen. Dat moet echter op een ander moment. Er lag voor vandaag werk genoeg, wat gedaan moest worden.

Bij het leegruimen van de krat zat ik ineens weer met dat half afgemaakte borduurwerk in m´n handen. Ik heb het maar vooraan in de kast gelegd. Wie weet komt er binnenkort van, dat ik die lap eens oppak en afmaak.

Ik moest na de lunch even naar Ridderkerk en besloot om meteen door te rijden naar Rotterdam, naar de de molen, voor m´n wekelijkse bestelling voor de shop.

Ik word altijd blij, als ik de molen weer zien. Ja, ik heb wat met molens ;-).

Thuis kon ik direct aan de slag om de bestellingen klaar te maken en naar de post te brengen.  En dan is het wéér tijd om de keuken in te duiken. De bouillon was inmiddels klaar en werd gezeefd. Ik stoofde enkele uien en twee kilo tomaten tot alles zacht was. Ik zette er de staafmixer in om de boel te pureren. Als je écht gladde soep wil, gebruik je beter de passe-vite. Maar wij malen niet om tomatenpitjes of kleine stukjes vel. Ik deed de tomatenprut bij de bouillon, voegde het soepvlees, soepballetjes, vermicelli en bouillonpoeder toe. Later kwam er nog wat peper bij. Mmm. Zo lekker!

Ook de Mexicaanse schotel moest worden gemaakt. Hiervoor gebruikt ik een kilo tomaten. Ook ging er bijna een hele zak buitenbeentjes-paprika´s en een aantal uien door. Ik hou erg van verse groenten en op deze manier hoefde ik niet al teveel blikjes toe te voegen (maïs en kidneybonen). Ik heb geen fatsoenlijke ovenschaal voor als we met de hele club zijn. Maar de diepe ovenplaat werkt ook prima.

We hebben gesmuld.

Intussen had ik ook een deeg voor een nieuw maïsbroodje in de narijs staan.

Zo hoefde de oven maar één keer op te warmen. Na het eten  kon het broodje de oven in. 

En toen stonden die wasteilen nog onaangeroerd...Daar heb ik vòòr de koffie nog even een flink gat in geslagen. Ik ben op de helft gekomen. Echt fijn! Ik heb in geen tijden ´s avonds puf gehad om achter de strijkplank te gaan. En nu ging het fluitend.

We dronken koffie en keurden de koeken. Daarna gingen Willem en ik de dag vol maken bij een jarige zwager. Het was een fijn, productief dagje.