De dag begon in de B&B in Groesbeek, waar we even na half 8 ontwaakten. We hadden afgesproken om om kwart over 8 naar beneden te gaan voor het ontbijt. In twee slaapkamers ontstond drukte vanwege douchen, tassen inpakken enzovoorts. Henk waande zich nog steeds een koning met al de luxe in de B&B. Zoals bijvoorbeeld de föhn, die bij de douche ophing. Wij hebben geen föhn in huis en dus moest dit apparaat natuurlijk uitgeprobeerd worden :-).
Het ontbijtbuffet liet hem ook nog wel een poosje in die waan! Want zóveel lekkers, waar je zómaar uit mag kiezen! Hij kon er niet over uit en wilde eerst nog heel zuinigjes doen, want: ¨Dat is toch zeker wel héél duur?¨ Pas toen ik hem verteld had, dat hij echt alles mocht nemen, wat hij wilde, omdat alles al was betaald, viel het kwartje.
Na het ontbijt scheidden onze wegen. De mannen gingen Pieterpadten en ik ging aan de boemel.
De mannen zouden naar Gennep lopen. Maar het was de vraag, of Henk dat zou halen. Qua aantal kilometers is het niet eens zo heel ver. Maar er zitten nog wel aardige klimmertjes in de route. Voor het geval Henk het niet zou halen, zou ik in de buurt blijven. Ik kon hem dan altijd nog ergens langs de route gaan oppikken met de auto.
Ik besloot eerst naar de beroemde Zuidmolen in Groesbeek te gaan. Deze molen verkoopt meel- en bakproducten in de molen en online. Het assortiment is gigantisch en het leek me leuk om daar eens rond te snuffelen. Nou, leuk was het zéker. Ik kreeg er een flinke portie inspiratie door :-).
Na mijn bezoekje aan de molen besloot ik naar Gennep te rijden en daar wat rond te lummelen. Gennep is veel groter, dan ik had gedacht. Dat zag ik al snel. Eerst ben ik bij AH naar binnen gegaan, om wat inkopen voor mijn lunch te doen. Ik kocht een speltbroodje met kaas, een bakje fruitsalade en een yoghurtje. Omdat ik alle tijd had, dronk ik er op mijn gemakje een bakkie gratis koffie. Dat doe ik normaal nooit, in een supermarkt. Ik voelde me eerlijk gezegd een beetje armoeïg: dat gratis bakkie koffie aan dat armetierige tafeltje in een onaangenaam koude supermarkt, waar verder niemand aan een bakkie zat. Maar goed. De koffie smaakte prima en ik hoopte dat met de cafféïne-shot mijn hinderlijk aanwezige hoofdpijn zou zakken.
In de auto zocht ik een adres van een Kringloopwinkel in Gennep op en tikte dat in in de TomTom. De computer-stem leidde me zonder mankeren naar het gewenste adres. Ik nam er alle tijd voor om eens rustig de winkel door te struinen. Paste wat kleding, die helaas allemaal weer terug in het rek ging, vanwege ´net niet´. Ik stond soms met iets in de handen, maar legde het weer terug vanwege ´niet nodig´.
Tot ik een plakbandapparaat zag, waar je zakjes mee kunt sluiten. Dat wilde ik voor die 3 euro wel graag voor de webshop hebben. Daar kan ik o.a. de zakjes met Keltisch zeezout goed mee dichtmaken.
Het was lunchtijd en in de auto op de parkeerplaats genoot ik van mijn lekkers. Daarna reed ik op de bonnefooi wat verder en stopte op een andere parkeerplaats. Dat was meer in het oude centrum. Ik besloot daar wat rond te wandelen.
 |
| Het 400 jaar oude stadhuis |
Het was intussen gaan regenen en ik liep een beetje winkeltje in, winkeltje uit. In een 2nd hand boutique (wat een chique naam) vond ik een mooie blouse voor mezelf. Ha, fijn!
Willem appte, dat Henk last had van blaren. Ze waren maar ergens een kop koffie gaan doen. Jan dacht, dat ze pas om half vier in Gennep zouden aankomen. Dat was te laat vanwege het vervolg van onze planning en ook geen goed idee met die blaren van Henk. Ik stelde voor, dat ze nog 1 uur zouden lopen, tot ongeveer half 3. Dan konden ze bij een volgende keer Pieterpadten de draad oppakken, waar ze hem vandaag zouden laten liggen. Dat vonden ze een prima voorstel. Even later appte Willem, dat ze hadden besloten om tot Milsbeek te lopen. Dat is één dorp voor Gennep. Prima hoor. Ik stapte in de auto en reed een dorp terug. Het was echter nog geen half 3. Zelfs nog geen 2 uur. Daarom stapte ik ergens langs de kant van de weg uit, om wat bramen te plukken.
Al snel kreeg ik het berichtje, dat de mannen bij de kerk in Milsbeek op me wachtten. OK. Ik kom al!
Ze hadden een prachtige tocht gehad. Hadden reeën gezien en bijna het hele stuk door de bossen gelopen. Dat was maar goed ook, want nu waren ze niet heel nat geworden.
De vermoeide benen konden uitrusten. Moeders reed. We moesten van Milsbeek naar Braamt rijden, waar Willem en Jan eergisteren hun wandeltocht begonnen zijn. Het bleek nog best een lange rit te zijn. We reden ook een flink stuk door Duitsland.
In Braamt splitsten we op. Willem en Jan in de ene auto, Henk en ik in de andere. In colonne(tje) op weg naar huis. Het werd een lange rit, met file en pittige buien. Pas om 5 uur kwamen we thuis. Ik had er toen ongeveer 3 uur non-stop autorijden op zitten en was best gaar.
Het volgende programmapunt van deze dag was: een etentje met mijn brussen en aanhang. We deden dat jarenlang 1 keer per jaar. Maar nu mijn ouders er niet meer zijn, hebben we er behoefte aan, om het vaker te doen. Zodoende is het vandaag al de tweede keer in 2017. Mijn broer Jan en zijn vrouw waren aan de beurt om de locatie te kiezen. Ze hadden gekozen voor Willaert in Papendrecht.
Het was erg gezellig om zo weer met z´n achten bij elkaar te zijn voor lekker eten, een lach en een traan (nou ja, niet echte tranen, maar wel serieuze stuff).
Aan het einde van deze gezellige avond, mochten Willem en ik nog even voor taxi spelen en onze Maaike ophalen bij haar vriend in Rotterdam. Er paste inderdaad weer heel veel in deze dag!
En dan gaat er toch wel door de gedachten hoe wonderlijk het is, om allemaal gespaard te zijn in deze zomer. Allemaal (ons gezin, maar ook mijn familie) hebben we overal rond gezworven. En als je dan vanavond beelden ziet van de afschuwelijke aanslag in Barcelona, in de straat waar Hans vorige week met zijn vrienden spaghetti zat te eten op een terras...
