Zomervakantie 2017, dag 24; vakantie in veel facetten

Hoewel we als gezin dit jaar niet met z´n allen op vakantie gaan, zitten de kinderen geen van allen zes weken thuis. Allemaal hebben ze (veel) leuke vakantiedingen gedaan of nog te doen!

Morgen hopen Willem en Jan weer voor drie dagen te gaan Pieterpadten. Ze willen gaan lopen van Holten naar Braamt. Totaal 62 kilometer en dus best een aardige tippel. Er gaat altijd nog een leuk stukje voorbereiding aan vooraf. De Pieterpadboekjes worden erbij gepakt

en er wordt gewikt en gewogen hoeveel kilometer er op welke dag gelopen gaat worden. Daarna worden de overnachtingsmogelijkheden onder de loep genomen en wordt er geboekt. Als laatste worden op de dag voor vertrek de rugtassen gepakt. Check, check, dubbelcheck.

Willem is er klaar voor

Intussen was Maria uitgenodigd door een vriendin om een paar dagen naar een camping in Harderberg te komen. Daar was ze uiteraard wel voor te porren ;-). Het één werd gecombineerd met het ander en morgenvroeg hopen Willem en Jan samen met Maria weg te rijden. Eerst Maria naar Hardenberg brengen. Dan de auto in Braamt parkeren. Met het OV naar Holten en dan gaan lopen. Al met al zullen ze er al zes uur reistijd op hebben zitten, voordat ze hun eerste stap zetten. Dat is op zich niet zo heel erg, want de eerste loopdag doen ze nooit heel veel kilometers, omdat je dan je spieren teveel belast. Jammergenoeg ziet het weer er voor morgen niet al te best uit. Eerst een hoop nattigheid en vervolgens ´s middags harde wind. Maar daar heb ik de mannen verder nog niet over gehoord. Die gaan gewoon lopen. Punt. Of het nu regent, of de zon schijnt. Of het nu winter is, of zomer. Heerlijk hoor! Ik ben best een beetje jaloers. Maar ik kan nu eenmaal niet lopen, met mijn pijnlijke bekken. Willem hoopt dat de bekkentherapeut daar nog wat in kan veranderen. Wie weet.

Henk mocht vandaag met het gezin van mijn zus mee naar Ouddorp. Hij heeft een geweldig leuke dag gehad. Wij zijn allemaal erg dol op de zee en het strand en normaal gesproken hadden we al heel wat Ouddorp-zaterdagen achter de rug gehad. Maar telkens als het Ouddorp-weer was, was er iets, waardoor we niet konden. En zodoende zijn we het hele jaar nog niet geweest! Henk was daarom echt heel blij, dat hij vandaag dan toch eindelijk naar het strand ging. Hij heeft heerlijk gespeeld, gevliegerd en volop genoten.

En zo komt de vakantie toch in veel facetten langs: kamperen, wandelen, strand en nog veel meer.

Wij hadden hier thuis een beetje een lome dag na alle activiteiten van gisteren. Ik heb een groot gat geslagen in de was en de strijk. Heerlijk! En vanmiddag reden Willem en ik samen even naar de molen heen-en-weer voor webshopvoorraad. Verder was het lekker rustig. Moe had een goede dag. Hopelijk heeft ze de stijgende lijn goed te pakken en gaat ze zich elke dag een stukje beter voelen. Er komt best veel bezoek, wat fijne afleiding geeft. De eerste zes weken na zo´n operatie zijn nu eenmaal best pittig. En voor een totaal herstel staat een jaar, volgens de dokter. Toch is het verbazingwekkend hoe goed ze al loopt. Weliswaar achter de rollator of met twee krukken, want zonder die hulpmiddelen is absoluut verboden, door de fysiotherapeut. Maar toch is het al echt een verbetering ten opzichte van vòòr de operatie. Hoe fijn is dat?

De komende drie dagen zal het stilletjes zijn hier. Willem, Jan en Maria weg. En Leendert zwalkt nog steeds rond in Peru. We hadden juist een paar dagen niets van hem gehoord, want hij was in de jungle. Nu appte hij:

Jungle tour gehad.

2 dagen heel primitief leven

zelfs geen kleding mee kunnen nemen

om te wisselen

en stuurde hij wat prachtige foto´s mee:

 Hans kondigde aan, dat hij zaterdag een dagje naar Malaga gaat, want z´n vriend loopt zich daar te vervelen. WAAAAATTT?? Malaga? Eén dag? Ja hoor. Hans wil gewoon zondag weer thuis zijn en doet er allemaal niet zo spannend over. Hij zegt, dat naar Groningen reizen net zo lang duurt en evenveel kost. Tja. Ze stappen net zo gemakkelijk op het vliegtuig, als op de trein dus. Maar al met al verlaat de hele meute één voor één het schip en zal het erg stilletjes zijn, denk ik. Nixan :-(.