Ik had me net achter de plank geïnstalleerd, toen Willem terug kwam van z´n rondje lopen. ¨Pak nu je kruk toch eens,¨ zei hij bezorgd. Iemand had gemaild, dat ik beter kon gaan zitten bij het strijken. Sowieso is dat beter voor je, maar zéker met mijn bekkenpijn. Tja, die kruk...Ik wist eigenlijk niet goed waar die stond. Ik heb zo´n inklapbare barkruk, die vooral tijdens mijn zwangerschappen goede diensten heeft bewezen. Als ik dan lang achter het aanrecht moest staan, pakte ik die hoge kruk erbij en deed mijn werk zittend. Ook de strijk deed ik dan zittend op die kruk. Maar zodra de baby was geboren, werd die kruk weer opgeruimd. Ik vind het gewoon totaal niet prettig werken, zittend strijken. Maar goed. Het is toch wel beter. En dus had ik al bedacht om die kruk eens op te gaan zoeken. Dat hoefde al niet meer, want Willem kwam ermee aangedragen. Hij had hem voor me opgezocht. Na zoveel zorgzaamheid was ik natuurlijk zéker verplicht om te gaan zitten :-).
Tegen 7 uur gingen we aan het ontbijt. In de vakantie gaat dat hier nogal buffetgewijs. Maar als de scholen zijn begonnen, ontbijten we weer als gezin. Behalve dan de jongens, die al eerder naar hun werk vertrekken.
Na het eten maakte ik Willem z´n salade klaar en zorgde ik dat Henk helemaal klaar was voor vertrek. Hij had buikpijn van de zenuwen. Ach, hoe herkenbaar! En voor het eerst sinds 24 jaar zou ik na de zomervakantie níet naar school gaan. Henk had het op zich nog wel leuk gevonden, als ik was meegegaan, maar ik doe om 8 uur moe d´r kous. En aangezien Henk al naar groep 7 gaat, vond ik, dat hij ook best alléén kon. En dat kon hij zéker! Ik had het wekkertje op 8.10 gezet, zodat hij precies wist wanneer hij naar school zou moeten. Het is helemaal goed gekomen ;-).
Nadat ik bij moe vandaan kwam, schoot ik, net als vorige week, even bij de Dirk naar binnen voor wat aanbiedingen. Nu, na de vakantie, moet ook het financiële gedeelte van mijn huishoudkunsten weer in een strak gareel ;-).
Er waren wat aanbiedingen, die ik de moeite waard vond:
Dreft, omdat ik dat het allerfijnste afwasmiddel vind, maar er nooit meer dan 0,99 cent per fles voor wil neertellen. Vleeswaren voor Leendert. Die neemt elke dag een pakje mee naar zijn werk. Toiletpapier: 24 rollen voor 2,99. Ik heb nog wel een voorraadje liggen, dus nam ik maar 1 pak mee. En zo nog wat dingetjes.
Wat niet op mijn lijstje stond, maar wat ik wèl meenam: een rol breed plakband, doorzichtig. Ik vind dat altijd heerlijk om boeken mee te restaureren. Ik had het niet meer in huis, omdat ik voor de webshop overgegaan ben op papieren plakband. Ik had het nu nodig, omdat Henk gisteren in de kerk zijn Psalmboekje in mijn tas deed, om het thuis te laten repareren. Ik had het al eens met breed plakband gerepareerd, maar dat plakband liet los. Kijk, dat klusje kon ik bij thuiskomst meteen even klaren. Het Psalmboekje zit inmiddels gerepareerd in mijn kerktas voor volgende week zondag.
Zo! En nu geen omweggetjes meer! Ik wilde gewoon mijn werk doen en verder niets. Ik zette m´n stopwatch omdat ik nieuwsgierig was, hoe lang het zou duren, voordat ik de benedenverdieping helemaal glad had.
Na een klein uurtje was alles keurig aan kant, maar had ik verder nog geen soplap of stofdoek in mijn handen gehad. Hoe andere mensen dat toch doen, die in een uurtje hun hele huis kuisen? Ik kan het niet!
Ik hoorde mijn wasmachine piepen en besloot nu eerst een poosje aan de was te gaan werken. Ook omdat ik een deel zittend kon doen (vouwen). Ik was wel aan zitten toe, want had helaas weer/nog flinke bekkenpijn. Wellicht komt het door de oefeningen van de therapeut. Die heb ik tot en met vrijdag keurig gedaan. Maar sindsdien heb ik teveel pijn.
Na een half uur was de koek op. Ik moest een poosje gaan liggen. Jammer, jammer, want ik had zoveel plannen :-(. Ik noemde het maar bekkenpauze en gelukkig kon ik daarna toch nog wel verder. Ik heb de hele dag heel goed opgelet, dat ik niet zware dingen tilde of onnodige dingen deed. Ook heb ik steeds rustige werkjes ingelast, zoals boontjes afhalen (in het zonnetje) enzo.
Maria ging met me mee naar de markt. Ik had geen fruit meer en mijn voorraadje groenten was ook niet alles meer. Toen de groentenboer sms-te, of ik nog langskwam en Maria wel mee wilde om te sjouwen, ben ik dus maar gegaan. Met de kofferbak vol, reed ik terug naar huis.
Uitgegeven: 27 euro. We hebben hier vanavond meteen boontjes van gegeten en een enorme bak fruitsalade voor toe. Verder loopt iedereen steeds met een banaan in z´n mond, ha ha. Er is genoeg en fruit snoepen vind ik prima.
Maaike en Jan gingen hun fietsen ophalen bij de fietsenmaker. Dat zijn altijd flinke kostenposten. Ze mochten 78,90 aftikken. Pff. Net als je de touwtjes eens strak wil aantrekken natuurlijk.
Als laatste werd er nog geld bij de Hema gestort. Jan had nog geen schoolspullen gekocht. 19,55 voor schriften, balpennen, potloden, gum, puntenslijper, agenda. Mwah. Gaat wel. Maar alles bij elkaar was het dus een echt spend-day!
Vanavond was het de opening van het schooljaar van Maria. Daarvoor gingen Willem en ik met haar naar de Singelkerk in Ridderkerk. We kregen een korte boodschap mee: ¨Volg Mij¨ (zei Jezus tot Levi in het tolhuis). Nog korter dan de boodschap van gisterenavond: ¨Gij zult liefhebben!¨ Maar juist die korte boodschappen zijn vaak zo krachtig. Genoeg om over na te denken.
