Van de vierde bleek de koffer spoorloos. Die is waarschijnlijk in Londen blijven staan en dus moest hij eerst allerlei papieren invullen, voordat hij kofferloos dan ook eindelijk naar huis kon. De wachttijd werd gekort met koffie uit de automaat van AH, verhalen, meisjes die OMO liepen te promoten en van we we allemaal twee flessen kregen. Hebben we de parkeerkosten er weer uit :-).
Ik was blij, dat ik was meegegaan om Leendert op te halen. Nu hoorde ik op de terugweg alle verhalen vers van de pers en uit de eerste hand. Wat hebben de jongens een onvergetelijke vakantie gehad! Ze hebben veel van de natuur gezien, maar ook cultuur, stad, toerisme, jungle, woestijn, hoogte, diepte, schoonheid, ranzigheid, corruptie en nog veel meer. Leendert is voorlopig nog niet uitgepraat en gelukkig hebben de jongens allemaal ook veel foto´s en video´s gemaakt.
Leendert was het één na laatste schaap wat thuis moest komen. Vanavond kwam het allerlaatste: Hans. Hij kwam thuis uit Barcelona. Hij was daar óók met drie vrienden. Hij was al bruin, toen hij wegging (van het vele buiten werken), maar nu is hij súper bruin. Ook hij heeft het heel leuk gehad. Mooi appartement vlakbij het strand. Ook van hem zullen we stukje bij beetje nog wel vakantie-verhalen te horen krijgen.
Wat een rijkdom om alle kinderen nu weer op honk te hebben. We zaten vanavond zowaar weer ouderwets met z´n elven aan de zaterdagse frieten. Gezellig hoor!
Behalve de thuiskomst van de jongens, beleefden we vandaag nóg iets speciaals: we hebben heel onverwachts een uitbreiding van onze veestapel gekregen :-).
Toen ik vanmorgen naar buiten liep om iets in de groene container te mikken, zag ik ineens iets raars bij de cavia´s: een klein, bruin, pluizig bolletje. HÈ???!!!! Daar liep zomaar een baby-caviaatje!!! Hoe kan dat nu toch? We hadden toch twee vrouwtjes??? Nou, niet dus! Er zat echt heus waar een babietje onder het trapje van het konijnenhok! Ik stapte over het hek en ging eens poolshoogte nemen. En daar, in het caviahok, vond ik nóg een babietje! Twee baby-cavia´s. Hoe schattig is dat?! Ik heb meteen ervoor gezorgd, dat er een flinke laag stro in het hok kwam, waar de babietjes lekker tegen elkaar aan kropen. Moeder cavia blijkt te doen, wat ze hóórt te doen: ze zoogt haar baby´s. En vader? Die heb ik nu maar even bij de konijnen te logeren gezet. Een moedercavia is namelijk meteen na de bevalling weer vruchtbaar en het is niet de bedoeling, dat er hier nog méér babietjes komen. Maaike heeft de cavia´s in april voor haar verjaardag gekregen. We hebben ze op een boerderij in Nieuw-Lekkerland gekocht als twee meisjes. En wij, domme ganzen, hebben dat voor zoete koek geslikt. Met de kennis van nu, kijken we heel anders naar de foto, die ik juist van de week postte. Kijk maar eens mee: de donkere cavia is moeder geworden. Je ziet nu duidelijk, dat ze zwanger was!
En deze schatjes zijn geboren:
Zijn het geen droppies?
Al met al was het weer een enerverende dag. Ook al omdat we mijn moeders kastje uit de opslag van de Baanhoeve opgehaald hebben. Daar stond het al die tijd opgeslagen, totdat onze vloer gelegd was. En daarna hebben we het nog even laten staan, omdat schoonmama´s bed een poosje bij ons in de kamer zou staan. Nu was het de tijd om het kastje op te halen. Best apart, moeders kastje nu hier in huis. Dat had ik nooit kunnen denken :-(. Mijn ouders zijn elke dag nog zó aanwezig in ons leven! Er gaat geen dag voorbij, of we hebben wel een herinnering aan hen, die we delen. Tegelijkertijd zijn zo ook zó NIET aanwezig. Dat doet pijn en stemt weemoedig :-(
