Tja...moe liep nog niet bepaald te zingen, zullen we maar zeggen. En dat is ook wel begrijpelijk. Ze kan nog niet goed uit de voeten en vindt het weliswaar best fijn om weer thuis te zijn, maar mist ook de gezelligheid enzo.
Elke ochtend zat ze hier om een uur of tien lekker verzorgd in haar stoel in afwachting van wat de dag brengen zou.
En nu is het toch maar stilletjes en wat tobberig :-(. Maar het is ook goed om de draad weer zelf op te pakken. Zo gaat dat.
Ik was al snel weer thuis en maakte me klaar om naar de bekkenbodemfysiotherapeut te gaan. Willem ging mee en dat vond ik fijn. Dan kon hij me aanvullen en ook de oefeningen onthouden, die ik ongetwijfeld voorgeschreven zou krijgen.
De fysiotherapeut begon met het administratieve gedeelte en daarna stelde ze heel veel vragen. Toen ze het beeld zo´n beetje compleet had, ging ze me onderzoeken. Ik moest allerlei bewegingen maken en, je gelooft het niet, die gingen eigenlijk allemaal pijnloos en soepel. Tja, dat is altijd zo, hè. Als je naar de tandarts gaat, is je kiespijn over. Als je naar de dokter gaat, zijn je klachten weg. En als je naar de fysiotherapeut gaat....
Maar goed. Dat wisselende beeld van pijn en geen pijn is wel bekend bij bekkenbodemklachten. Ik kreeg inderdaad een paar oefeningen voorgeschreven. Verder moet ik beter de balans in de gaten houden tussen belasten en ontspannen (kan ik niet zo goed), veel vaker naar het toilet (en ook meer drinken), tillen vermijden (lastig met een webshop met zware pakketten) en proberen elke dag een stukje te wandelen en te kijken hoever ik daarmee kom (elke dag 250 meter extra). Wordt vervolgd. Volgende week moet ik terug komen.
Toen we thuiskwamen appte Jan, dat hij bij zijn vriend in Dordrecht opgehaald kon worden. Hij was een midweek mee geweest naar Drenthe. Fijn! We konden weer een schaap gaan halen :-). Terwijl we naar Dordrecht reden, appte de molenaar, dat de meelbestelling klaar stond. Ok. Dan reden we meteen door van Dordrecht naar Rotterdam.
Met een volle auto kwamen we weer thuis. Ik ben meteen mijn bed in geschoven. Ik was gisterenavond al met hoofdpijn gaan slapen en het was nog steeds niet over. Dan maar paracetamol en slapen. Gelukkig was ik toen met een uur van mijn hoofdpijn af!
Willem was inmiddels ijverig aan het verven. Het houthok kreeg een beurt en ook de schuur werd wat opgekalefaterd. Het was dan ook perfect verfweer :-).
En perfect wasweer :-).
Daar boften we mee. Mijn zus, die vandaag van de camping in Harderberg kwam, had daar de hele dag geen streepje zon gezien en helaas hadden ze de tent niet helemaal droog kunnen inpakken. Dat betekent, dat hij binnenkort, op een droge dag, nog een keer opgezet moet worden om te kunnen drogen. Jammer. Dat is toch best even wat extra werk.
Mijn andere zus was met haar gezin op vakantie in Ouddorp. Zij hadden deze laatste dag nog een fijn stranddagje. Aan het einde van de middag kreeg ik een appje, dat ze weer thuis waren. Onze Henk, die met hen mee was, zou daar nog blijven eten en daarna naar huis komen.
Heerlijk. Wéér een schaap thuis! Henk had het super fijn gehad. Hij bracht voor Willem en mij een kadootje mee. Echt lief!
En ik wás al zo verwend, vandaag. Want Maaike en Maria waren naar het winkelcentrum geweest en kwamen ook al met een kadootje thuis!
 |
| Ik had onlangs laten vallen, dat ik zin had om weer eens achter de naaimachine te gaan :-) |
Pff. Dat is iets waar hier nog helemaal niemand zin in heeft, hoor! We vieren nog veel te fijn vakantie :-).
Toch gaat het opkorten. Nog maar één week en dan is het weer zover.
Willem was trouwens de enige, die die schoolboeken wel zag zitten. ¨Zal ik ze voor je kaften?¨ vroeg hij aan Jan. ¨Best, hoor,¨ bromde Jan. En Willem ging aan de slag. Met het bruine inpakpapier van de webshop. Dat is lekker dik en nog soort van in de mode ook (al zal dat Jan een worst zijn).
 |
| De binnenkant vond Willem ook best leuk :-) |
