Voor mij was dat genieten van het natuurschoon nog even toekomstmuziek. Er moest eerst nog flink gewerkt worden. Ik wilde zoveel mogelijk wassen aan de lijn hebben hangen, voordat ik rond half 2 samen met Henk naar Groesbeek zou rijden. Verder was daar natuurlijk moe, waar ik de kous ging aantrekken en de prik ging geven. Moe vroeg, of ik een kopje thee wilde meedrinken. Ja hoor, natuurlijk. Dan praten we meteen even bij!
Er waren nog wat pakjes klaar te maken voor de webshop. En ik wilde heel graag nog weer een klein stukje aan het inruimen van de kasten werken. Ik koos een bananendoos uit met spulletjes, die van mijn moeder geweest zijn. Al haar mooie spulletjes had ze al een paar jaar geleden verdeeld. Ze had dat allemaal opgeschreven en na haar overlijden vonden we haar zorgvuldige briefjes. Alles even zorgzaam en netjes, zoals mijn moedertje was.
Op mijn briefje stond onder andere: het tinnen stelletje en de Engelse kop en schotels. Die heb ik dan vandaag eindelijk voor de dag gehaald. En eigenlijk is het wel goed zo, dat er eerst een tijd overheen gegaan is. Nu waren de herinneringen niet zo scherp en pijnlijk, maar juist zacht en ontroerend. Samen met Maaike zocht ik alles uit en poetste ik alles schoon. De spulletjes kregen een plekje op moeders kastje.
Uiteindelijk was het nog haasten om om half twee weg te rijden. Maar het lukte. Henk mocht nog een stripboek uitkiezen bij het postkantoor. En daarna mocht hij ook nog chips en koeken uitkiezen. Hij was helemaal opgetogen :-). De rit ging heel voorspoedig, ook al verdwaalde ik bij Nijmegen een beetje. We kwamen zelfs te vroeg in Groesbeek aan. We konden vanaf 16.00 uur inchecken bij de B&B en het was nog maar kwart over 3. We hebben de auto in het centrum geparkeerd en liepen wat winkels in en uit. Was best even leuk. Ik kreeg inmiddels van Willem een appje, dat hij dacht om 17.00 te arriveren. Dat viel alles mee, want eerder hadden ze gedacht om om 18.00 uur aan te komen.
Even na 16.00 uur ging ik met Henk naar de B&B en checkte in. Henk keek werkelijk zijn ogen uit! Ik had twee kamers gereserveerd en die blijken fijn recht tegenover elkaar te liggen. We kunnen zó bij elkaar in en uit lopen, zonder andere gasten te storen.
Op de derde etage is er een loungeroom, met een prachtig panoramaraam. Er is tafelvoetbal, een schaakbord, een biljarttafel, fitnessapparaten enzovoorts. Alles keurig verzorgd.
Om 17.00 appte Willem. De B&B lag volgens Google Maps 2 kilometer van het Pieterpad. Of ik Willem en Jan even met de auto wilde komen halen. Met alle plezier! Ik kreeg de locatie door, waar ze waren en stapte de auto in. Google Maps bleek abuis: Willem en Jan waren op 200 meter van de B&B! Lachen!!
De mannen waren compleet doorgezweten. Het is hier best heuvelachtig en ze hadden er uiteindelijk 34 kilometer op zitten! En verder hadden ze reuze trek. Dat kon allemaal gemakkelijk verholpen worden. Eerst een douche en daarna reed ik met ze naar een restaurantje, wat ik eerder had gezien en wat me wel leuk leek. En dat was het. Zo gezellig, zo met z´n viertjes :-)
Na het eten wilde Willem nog even langs het Canadian War Cemetery. Hij was daar met Jan al langs gekomen en wilde dat graag aan Henk en mij laten zien. Heel indrukwekkend, die 2000 gedenkstenen van jonge Canadezen die hier het leven lieten voor onze vrijheid...
En zo was het al snel 21.00 uur. De jongens trokken zich met de chips terug op hun kamer. En wij op die van ons. We gaan op tijd slapen, want morgen wil Willem samen met Jan en Henk nog wat Pieterpadtkilometers maken!
