Het begon ermee, dat moe de pijn, die ze gisteren had, kwijt was. Dan haal je toch wel even opgelucht adem. Gelukkig! Misschien dan vandaag weer een stapje vooruit?
Er had zich geen bezoek gemeld, behalve de dominee, die vanavond op bezoek zou komen. En eigenlijk was dat best wel fijn. Even rust en pas op de plaats. Bezoek krijgen heeft nu eenmaal altijd twee kanten: de fijne kant (belangstelling, aandacht, contact) en de minder fijne kant (het kost inspanning). Gisteren was het voor het mooi allemaal toch een beetje teveel geweest. Maar ja, dat is achteraf. Zoiets is nu eenmaal van tevoren moeilijk in te schatten.
We tutterden vanmorgen op ons gemakje naar de klok van tien uur: koffietijd. En net zoals ik al maandenlang op vrijdagochtend samen met moe een bakkie koffie drink en de tijd neem voor een praatje, deed ik dat vanmorgen ook.
Toen er genoeg koffie geleut was, klapte ik mijn strijkplank uit en keuvelden we gewoon gezellig verder :-). De stijkmand zat vol met overhemden en ik had dus wel even werk. Maar strijken vind ik leuk, dus...
De zon scheen vrolijk en de was, die al buiten hing, wapperde aan de droogmolen. Dat bracht me op het idee om nog een paar bedden af te halen en het beddengoed te wassen. Alle ingrediënten voor deze klus waren voorhanden: zon, wind, tijd, een verder lege wasmand. Hup dus! Van twee bedden ging alles in de was, tot en met de dekbedden toe.
Na de lunch heb ik de twee afgehaalde bedden uit gestofzuigd. Heerlijk! Wat knapte dat allemaal fijn op. Als de jongens terug komen van hun vakantie, kunnen ze zó in een gespreid bedje stappen :-).
De hele dag door ben ik door alle gezinsleden op de hoogte gehouden van hun vakantiebelevenissen. Dat is wel erg leuk, hoor. Ik kreeg vannacht al appjes uit Peru. Leendert was in een stad en filmde daar een protest. Dat ziet er heel anders uit, dan bij ons. Het ging er vredig en georganiseerd aan toe. Leendert zei, dat dat volgens hem gewoon is en dat dat vaak voorkomt. De jongens hebben al eens drie uur lang moeten wachten, omdat de weg vanwege zo´n protest geblokkeerd was. Ik vroeg hem, of hij wist waar het protest over ging. Dat was vanwege te lage lonen van leraren en vanwege corruptie van de minister van Defensie. Leuk dat hij dat allemaal wist te vertellen. Kijk, zo gaat zo´n protest er aan toe:
Intussen was Hans vanmorgen al om kwart over 5 de deur uit gegaan richting Malaga. Hij stuurde appjes vanaf Zaventem en vanmiddag, tegen vieren, was hij eindelijk ingecheckt bij het hotel en kregen we foto´s van het zwembad enzo te zien. Ik blijf het apart vinden: een dagje naar Malaga. Maar goed. Ieder z´n meug :-).
Willem en Jan hielden het gewoon op het Pieterpad ;-). Gisteren, in dat onbemenste hotel, hadden de mannen bij wijze van avondeten de zak noten, die ze bij zich hadden, leeg gegeten. Verder hadden ze maar aan één ding behoefte: slaap. Nou, twee: een douche. Ok. Ik verwachtte dat ze dan vanmorgen wel gezellig ergens zouden gaan ontbijten. Volgens de informatie bij het boeken van dat hotel waren er in het dorp maar liefst drie mogelijkheden voor een ontbijt. De mannen maakten echter gebruik van mogelijheid vier: ontbijt uit de rugzak. Ze hadden yoghurt en muesli bij zich en dat was prima. Daarna gingen ze al snel weer in de benen. Ze hadden een aardig tippel voor de boeg: van Vorden naar Varssel. Er kwamen weer de mooiste fotootjes binnen.....
Aan het einde van de middag kwamen ze op hun bestemming aan. Ik had gedacht, dat ze wel ergens bij een snackbar neer zouden strijken voor het avondeten. Maar volgens Willem was er in Varssel geen enkele winkel of snackbar. ¨Dag, sateetje¨, schreef hij met een knipoog. Geen nood hoor. De mannen haalden gewoon alles wat ze nog in hun rugzakken hadden te voorschijn. Genoeg voor de avondmaaltijd. En dan ook nog op een idyllisch plekje. Volgens mij genoten ze met volle teugen en kwamen ze niets te kort. Bovendien krijgen ze morgen een ontbijt, want ze zitten in een Bed&Breakfast. Komt allemaal weer prachtig uit. Kunnen ze met volle magen en lege rugzakken hun laatste loopdag doen.
Al met al heeft iedereen een fijne dag gehad. Of het nu thuis was of elders. In Nederland of in het buitenland. Vakantievierend, of bedden verschonend :-).
