Wie hier ook spierpijn heeft: Hans. Z´n nek zit helemaal vast! Hij kan z´n hoofd nauwelijks draaien en is net een robot in zijn bewegingen. Hij heeft het al sinds vorige week en helaas gaat het niet vanzelf over. Toen ik hem vanmorgen om 6 uur ging roepen om naar z´n werk te gaan, was zijn bed leeg. Ik vond hem beneden op de bank. Hij kon niet op of neer en moest z´n werk afbellen. Om 8 uur heeft hij meteen naar de fysiotherapeut gebeld, maar hij kon pas om half 2 terecht. De peut kon hem helaas niet direct van z´n zere nek af helpen. Hij heeft hem ´gekraakt´ en geadviseerd pijnstillers te nemen. Als het volgende week niet over is, moet hij terug komen.
Hans verveelt zich, nu hij niet werken kan. Maar daar wist ik wel iets op ;-). Ik had al meer dan een jaar een doos schoolspullen van hem staan, die hij uit moest zoeken. Ik zette de doos voor hem op tafel en samen gingen we er doorheen. Precies wat ik dacht: bijna de hele doos kon weg! Super, super. Weer al iets om blij om te zijn! (Stom dat zoiets een jaar moet duren. Maar goed. Zo gaan die dingen hier ;-)).
Vanmiddag was er een verrassing. Eéntje die ik al een beetje aan zag komen. Ik had het vanmorgen al tegen Willem gezegd: ¨Je moet er niet gek van opkijken, als je moeder vandaag ineens op de stoep staat!¨ En zo geschiedde. Vijf weken en 1 dag na de operatie. Dat mag je zeker wel als voorspoedig beschouwen. Het was dus een echte ouderwetse dinsdagmiddag met schoonmama op de koffie. Zie je: weer iets om blij om te zijn!
M´n werk vlotte lekker. Ik heb alle was die er lag weg gewassen en alles kon fijn buiten drogen. De komende twee dagen gaat het heel veel regenen, maar dan heb ik nauwelijks was. Als ik allebei de dagen één was doe en die binnen ophang, dan blijf ik netjes bij. Ik heb niet alle was gevouwen en gestreken gekregen. Maar dat is niet erg. Dat kan best tot morgen wachten.
Vandaag vond ik het fijner om de boel goed glad te ruimen. En er moest ook weer wat meel ingepakt worden.
Ik bakte ook brood. Maar dat ging niet helemaal vlekkeloos. Ik heb maïsbroodmix voor in de webshop ingekocht en wilde dat eerst zelf uitproberen. Ik was echter de degen een beetje vergeten, toen ze in de narijs stonden. Het maïsbrooddeeg was te ver gerezen en in de oven zakte het over de rand. Ha, ha, wat een raar brood is het nu geworden :-). Ik kijk al uit naar het commentaar, morgenochtend.
Vanavond ben ik naar de verjaardag van een nichtje geweest. Fijn, zo in tuin. M´n zussen en schoonzus weer even gesproken.
Ik was bijtijds weer thuis en voelde me zó fit, dat ik zin had om hetzelfde rondje als gisterenavond nóg eens met Willem te lopen. Nu liepen we in het donker. Ik kan er gewoon niet over uit, dat dat nu zomaar gaat. Ik ben niet zo´n emo-mens. Althans, ik uit mijn emoties niet snel erg zichtbaar. Maar anders zou ik met plezier een potje huilen van blijdschap!
