donderdag 24 juni 2021

Een lange dag

Hè, hè, het was een lange dag, vandaag. Dat heb je, als het vroeg licht en laat donker is. Dan blijf je vanzelf ook langer aan het werk. Niet dat het een straf was, om vanavond tot zonsondergang buiten bezig te zijn, hoor. Verre van dat. Het was heerlijk. Maar evengoed voel ik m´n rug nu wel ;-).

Mijn werkdag begon ouderwets achter de strijkplank. Ik was ruim voor het ontbijt klaar en besloot nog even een verstelwerkje ter hand te nemen. Ik had al bedacht, dat er vandaag niet veel van een inhaalslagje zou komen. Maar dan had ik toch alvast een piepklein slagje geslagen met het repareren van een maillot. Het was de laatste kapotte maillot, die ik in de verstelmand had liggen. Dat is dan toch maar mooi afgewerkt.

Ik werkte m´n gewone ochtendriedeltje af: na het ontbijt even languit in bad. Dat is mijn luxe verwenmomentje. En daarna m´n wandeling met Ciara. Het is mooi om te zien, dat de lente-bloemen plaats gemaakt hebben voor de zomer-bloemen. In het water bloeien de waterlelies en de gele plomp. Aan de waterkant de zwanebloemen. Er bloeien ook veel grassen, maar daar weet ik de namen niet van. Ik zag ook de paarse distel. Ik loop bijna elke dag hetzelfde rondje, maar elke dag is het anders. 


Toen ik thuiskwam heb ik even gewacht, totdat Willem pauze had. Hij volgt op donderdag een training en zijn pauzes hangen dan af van het moment waarop de trainer pauze aankondigt.

Na de koffie heb ik een opruimrondje gedaan en daarna ben ik maar weer eens de administratie ingedoken. Wat gaat daar toch veel tijd in zitten! Maar ja, het is wel erg belangrijk om dat niet te laten versloffen. En nu het even lekker rustig in huis was, vond ik het een mooi momentje om die koe bij de horens te vatten. 

Na de lunchpauze hing ik snel een was op. Elk moment kon Koos thuiskomen. Die hoefde vandaag maar een paar uur te werken. Daarna werd hij geacht te gaan slapen, want hij moet twee nachten werken. Maar voordat hij in bed kroop, zouden we naar Sliedrecht gaan, om z´n trouwpak te gaan kopen. Inderdaad, ook in de verbouwingsopruiming bij Klein.

Daar was Koos. Hij moest zich even een beetje van me opknappen en schoenen aantrekken (hij zou gerust op z´n klompen meegaan ;-)). En daar gingen we. Leuk spannend!

We werden weer erg goed geholpen. Ze namen er echt alle tijd voor, net zo lang totdat Koos een pak had, wat helemaal naar zijn zin was. Overhemd erbij, das erbij. Top! Alles werd keurig afgespeld, wat er nog aan vermaakt moest worden. Als alles klaar is, gaan we nog op stap voor schoenen en een riem, want daar was niet zo heel veel keuze in. Dat is niet erg, want we zijn bijtijds genoeg. 

Thuisgekomen kroop Koos in bed om nog een paar uurtjes slaap te pakken. En ik ging snel aan de slag met de pakketjes. Maria hielp met dozen vullen en dichtmaken. Het liep gesmeerd en ik kon mooi op tijd naar de post. 

Vanavond ben ik in de tuin aan het werk geweest. Onkruid gewied, bietjes verspeend, 

vaste lathyrus eindelijk uitgeplant, hier en daar de boel begoten ...

De bloemenpunt wordt steeds mooier

Wat worden de zonnebloemen al groot!
Ik ga er stokken bij zetten. 
Het zou zonde zijn, als ze afbreken.

Als laatste klusje heb ik de cherry-tomaten opgebonden. Ik had er direct bij het uitplanten al bamboestokken bij gezet. Eigenlijk wist ik niet, dat cherry-tomatenplanten zó groot zouden worden. De meeste planten zijn al zo hoog als de stokken en ze zijn behoorlijk bossig. Wonderlijk hoe dat toch groeit uit een enkel zaadje! Prachtig! Het opbinden doe ik met panty-reepjes. Dat doet Annemiek ook altijd. Ik vind dat fijn werken. De pantyreepjes rekken mooi mee, zodat de stengels van de planten niet beschadigen. En het is ook fijn, dat zo´n sneue kapotte panty tóch nog dienst kan doen :-).



De grote tomaten hoeven niet opgebonden te worden. De leid ik langs van die kronkelstokken. Dat werkt erg fijn.


En nu is het bedtijd. Morgen al vrijdag. Wat vliegt de week! Vrijdag is een fijne dag. Dan hebben Willem en ik de tijd aan onszelf. En morgenavond hoopt Dirk z´n verjaardag te vieren. Ook al leuk.