vrijdag 11 juni 2021

Zal ik wel, of zal ik niet ... ???

Vrijdag voelt altijd een beetje ´vrij´. Willem werkt dan voor Eenvoudig Leven en we kunnen dus zelf onze tijd indelen. Het was dan ook geen probleem, dat Willem vanmorgen Jan heen-en-weer reed, die z´n schoolboeken moest gaan inleveren.

Het was verleidelijk om een beetje een lummeldag te nemen, door géén inhaalslagje te slaan. ¨Zal ik wel, of zal ik niet?¨ vroeg ik me af. Maar nee. Het werd wèl! Ik heb tenslotte met mezelf afgesproken om élke dag een inhaalslagje te slaan. In elk geval totdat Willem vakantie krijgt. En we hoorden vandaag, dat dat pas op 26 juli is. De beuk er dus maar weer in. Het mag ook best een piepklein inhaalslagje zijn. 


Wat zullen we vandaag eens ter hand nemen? ¨De glazen!¨ schoot er door me heen. Zoals dat 35 jaar geleden gebruikelijk was, had ik, toen we trouwden een ´daags´ glasservies én een ´zondags´ glasservies. Net zoals ik ook twee serviezen had: een boerenbont servies voor dagelijks gebruik en een wedgewood servies voor op zon- en feestdagen. De eerste jaren van ons huwelijk ging dat ook echt zo. Maar toen er eenmaal een koppeltje kinderen aan tafel zat, was het me teveel gedoe. Ik had aldoor maar angst dat er wat van m´n dure spullen zou sneuvelen. En dat er dan iets van m´n wedgewood servies zou sneuvelen, was zo erg nog niet. Dat kon en kan je nog altijd bijkopen. Maar van het mooie glasservies was onze serie niet meer verkrijgbaar en daar was ik dus heel zuinig op. In de praktijk kwam dat nauwelijks meer uit de kast. Ik weet het: grote onzin! Maar ja, zo ging dat toen.

Het mooie glasservies stond nu al anderhalf jaar ingepakt in de kelder. Mijn inhaalslagje van vandaag was: de glazen uitpakken, afwassen en eindelijk in de kast zetten. Het was eigenlijk een heel leuk werkje. Toen ik er eenmaal mee bezig was, kwam Maria eens belangstellend een kijkje nemen en vroeg, of ze me zou helpen. Prima hoor! Maria waste de glazen af en ik wreef ze droog en zette ze in de kast. Jammergenoeg bleek er één glas gesneuveld. Tja. Kan gebeuren. Gelukkig brengen dat soort futiliteiten me niet meer van slag :-).






Uiteindelijk denk ik, dat ik hooguit drie kwartier bezig ben geweest. Het voelt heerlijk, dat ik toch ervoor koos om een inhaalslagje te slaan en me niet zomaar heb laten verleiden om het maar over te slaan.

De rest van de dag was ook weer goed gevuld. Ik heb onkruid gewied, andijvie verspeend, sla en bieten gezaaid, gestreken, drie bedden afgehaald/het beddengoed gewassen/de bedden weer fris opgemaakt,

de web-orders ingepakt en naar de post gebracht, een nieuwsbrief geschreven, boodschappen gedaan, gekookt ... Een gewoon huisvrouwen-dagje dus. Maar gewone dagen zijn de mooiste.

Kijk, toen ik net nog even m´n tuin begoot, vond ik de eerste twee rode aardbeien. Hoe leuk!