Met donderend geraas ...

Gisterenochtend waren alle Luijkjes bijtijds in de weer. We waren ingedeeld voor de vroege kerkdienst. Die begint om 9.00 en wij gaan dan om 8.15 uur van huis. Ineens werden we opgeschrikt door een flink lawaai, alsof er iets instortte. We renden naar boven, waar het geluid vandaan kwam. Daar was het een ravage. Met donderend geraas was de kledingkast van de jongens finaal in elkaar gestort. Ja, ja, die kast die ik pas nog zo keurig opgeruimd had.

Veel tijd om ons hierover druk te maken hadden we niet. Met twee man pakten we de roede op, waar de kledinghangers met de overhemden en kostuums nog omheen zaten en schoven die op de deur van de liftschacht. De stapeltjes kleding legden we op de bank. En de rest zouden we later wel bekijken en opruimen.

Dat ¨later¨ was vandaag. De kast kon niet meer gerepareerd worden. Die was volledig ontzet. Het was dan ook een enigszins gammel geval, wat we vlak voor onze verhuizing via MP bij mensen in Alblasserdam hadden gekocht. We waren toen allang blij, dat we iets hadden voor niet al teveel geld. Maar eenmaal hier kregen we die kasten (we kochten er twee) toch niet helemaal in elkaar gezet zoals dat moest. Ze waren en bleven scheef. Het werkte ook al niet mee, dat de kasten niet met de achterkant tegen een muur geplaatst werden, maar met een zijkant. Dat was, omdat de kasten meteen als room-divider dienst gingen doen. Hoe dan ook, we moesten nu dus à la minute op zoek naar een vervangend exemplaar.

Eigenlijk zouden Maria en ik vanmorgen naar het Sophia Kinderziekenhuis gaan voor therapie. Maar de medisch secretaresse belde, dat de dokter ziek was en we een andere keer moeten komen. We hadden voor ons gevoel dus ineens een paar uur ´vrij´. We besloten daarom naar de kringloop in Dordrecht te gaan om te kijken, of we daar voor een kast konden slagen. 

Helaas was de kringloop dicht. Die gaat op maandag pas ´s middags open. We keken op MP of er misschien iets in de buurt te koop was. We zagen een vakkenkast van Ikea, die ons wel iets leek en Maria chatte, of het ding er nog was. Helaas! Die was al verkocht. We keken op de site van Ikea, hoeveel zo´n kast nieuw moest kosten. 99 euro. Tja, een hoop geld. Maar eigenlijk verlangde ik nu wel naar een kast, die helemaal compleet was, waar een beschrijving bij zat en die géén uitgelubberde schroefgaten had. Het werd dus een nieuwe en we reden naar Ikea in Barendrecht.

Ongelofelijk hoe druk het daar was op een gewone maandagmorgen! We liepen door de showroom op zoek naar de kast, die we wilden. En ja hoor. Daar stond hij in volle glorie. Oh, wat mooi en wat handig. Het is een systeem, waarbij je volop kan variëren en waarmee je de hoogte en/of de breedte in kunt. We kozen een basis-model met 16 vakken. Geen deurtjes of lades of wat dan ook. Dat kan namelijk later altijd nog. Het moest nu vooral low budget blijven. Wel kozen we nog vier stoffen ´mandjes´, die precies in de vakken pasten. En ook namen we een losse roede mee met een paar bundels kleerhangers. Die roede komt naast de kast. Ook gewoon ´naakt´, dus vandaar die dezelfde kleerhangers. Dan ziet het er minder rommelig uit.

Thuisgekomen lieten we de aankopen in de auto liggen, want eerst moest ons gewone programma afgemaakt worden. ´s Middags betekent dat: web-orders klaarmaken en inpakken. Nadat we de pakketten aan het einde van de middag bij de post hadden gebracht, reden we nog even door naar de Intratuin. Ik moest nog lange bamboestokken voor bij de zonnebloemen. En ook nog wat ringen om de dahlia´s te steunen. Bij de kassa betaalde ik met het laatste beetje van de laatste vvv-bon. Er staat nu nog 3,08 op en dan ben ik helemaal los. Ik heb nog nooit met zóveel plezier vvv-bonnen besteed, geloof ik :-). Het waren echte kadootjes!

Thuis schoof ik achter het fornuis om te gaan koken. De buurvrouw had heerlijke krulandijvie gebracht. Vers van de tuin. Het werd dus een stamppot rauwe andijvie. Lekker hoor.

Na het eten konden Maria en ik het niet laten om aan die kast te beginnen. We droegen de pakketten naar boven en ruimden daar eerst maar weer een deel van de ravage op. We moesten tenslotte plaats hebben om die kast in elkaar te zetten. Ook pakten we het meetlint erbij, om uit te meten, hoe alles moest komen te staan. Na wat nadenken en overleggen en schuiven en passen en meten, waren we eruit. 

Als twee vakvrouwen zetten we de kast in elkaar en waren precies met koffietijd klaar. Poeh, wat was het een warm werkje! Het is ook zulk vochtig en broeierig weer. Dat merk je als je ingespannen bezig bent. Het was zweten geblazen. 

Na de koffie ruimde ik de kast in en kwam Willem kijken, waar die roede voor het hanggoed het beste kon hangen. Er werd eens secuur op de muur getikt, om de horen, waar er mogelijk balken achter zaten. Die muur is namelijk een voorzetwandje voor een brandmuur. De plaats werd bepaald en Willem ging de holle wandpluggen halen. Tenminste, dat dacht hij! Ze waren helaas onvindbaar. Jammer. Die roede moet dus morgen maar opgehangen worden. Ik ben al blij, dat in elk geval die kast klaar is en de jongens niet naar hun kleren hoeven te zoeken morgen.

bijna ingeruimd

Ik ben wel geblesseerd. Ik gaf de kast een ´knietje´ om een plank op z´n plaats te krijgen. Dat ging niet helemaal goed, zeg maar. 

Heb er al arnica op gedaan, maar het doet best zeer en ik vermoed, dat m´n knie morgen wel stijf zal zijn. 

Nou ja. Een goed moment om er voor vandaag maar weer een punt achter de zetten. Het was eigenlijk een onverwachte inhaalslag vandaag. Die kasten stonden wel op de nominatie om vervangen te worden. Maar niet nú. Afijn. Morgen zijn we nog wel druk met de laatste dingen. Die oude kast afvoeren enzo. 

Tussen de bedrijven door heb ik vandaag toch ook nog wel van het buiten-zijn genoten. Ciara is weer helemaal fit.

De klaprozen staan overal nog zo mooi. Daar moest ik ook even een plaatje van schieten.

Wat een schoonheid, he.

En in de moestuin vond ik de eerste boontjes :-).