Zaterdagochtend ben ik vroeg opgestaan om een monster-strijk weg te werken. Als je hier langer leest, weet je dat ik graag vroeg opsta en dat ik strijken leuk vind. Vroeg opstaan om te strijken = twee x leuk dus :-). Ik had er al een halve dag opzitten, voordat de anderen ontwaakten. Het taartje om 10 uur bij de koffie, smaakte als een beloning.
Ook dit taartje was door Willemijn voor haar bakkers-examen gemaakt. Verrukkelijk!
Mocht je in (de omgeving van) Alblasserdam/Dordrecht/Strijen wonen en een bijzondere taart willen laten maken, kijk dan maar eens op de insta-pagina van Willemijn (creationsbywil).
Na de koffie ging ik lekker inhaalslagjes slaan. Ik heb de smaak echt te pakken. Omdat Hans en Henk allebei thuis waren, besloot in hun kledingkasten uit te mesten. Daar had ik ze even bij nodig, want dan konden ze per kledingstuk aangeven, of ze het wilden houden, of dat het weg mocht. Daarna maakte ik van alles wat mocht blijven twee stapels: een zomerstapel en een winterstapel. Het zomergoed ging in de kast, het wintergoed in een doos naar zolder. Aan het eind van de rit konden er twee volle vuilniszakken kleding weg én er stond weer een tas klaar om door te geven. De twee vuilniszakken met kleding, die weg mocht, was trouwens niet alleen uit de kasten van de jongens. Want die inhaalslagjes van mij, blijken aanstekelijk te werken :-). De meiden hebben ook van alles uitgezocht en ook zij hadden wat kleding die naar de textielcontainer kon. Hè, wat ruimt dat lekker op!
Intussen stond hier een aantal dozen spullen klaar voor de kringloop. Maria en Jan-Hendrik wilden de dozen wel wegbrengen. Ze zouden dan meteen kijken voor een tafeltje voor op de kamer van de jongens. Daar stonden wel al een jaar lang twee bankjes, maar van een tafeltje kopen was niets gekomen. Terwijl dat het nu juist gezellig en áf zou maken.
En ja! Het lukte! Ze kwamen thuis met een heel leuk tafeltje voor maar 12,50. Dit is wel een erg fijn en zichtbaar inhaalslagje!
Eigenlijk had ik voor de hele middag nog wel inhaalslagjes in gedachten. Maar Willem vond het leuk, als ik meeging naar Ridderkerk. Daar lag voor Henk een overhemd klaar bij Ottevanger. Ook moest er nog iets afgegeven worden bij een klant. Nou, vooruit. Quality-time is ook belangrijk. We stapten dus met z´n drieën in en deden de boodschapjes. We kochten een loempia bij zo´n karretje bij een supermarkt en lummelden wat rond. Het was wel even lekker, deze break.
Toen we weer thuiskwamen had ik mooi nog even de tijd om de tuin te begieten. De zaaisels die ik van mijn vriendin gekregen had, moesten nog maar wat langer wachten om uitgeplant te worden. Wel haalde ik de schoffel nog door de tuin en legde ik stro rond de aardbeien. Anders liggen de vruchtjes op de aarde en heb je sneller kans op rot. En ik oogstte wat rabarber voor zondag. Mmm.
Zondag hadden we een rustige dag. We waren maar met z´n zessen thuis. Maaike moest werken, Koos en Jan waren bij hun vriendinnen. Het kwam wel goed uit, zo´n rustige rust-dag, want Maria had last van een terugval (ze heeft anorexia). Rust en voorspelbaarheid helpen dan.
Toen Willem en ik ´s morgens samen een vroeg kopje koffie dronken, zeiden we tegen elkaar: ¨Misschien gaat de dominee wel weer een serie doen. Dat doet hij meestal in de zomer.¨ Zo hebben we bijvoorbeeld al een serie gehad over Abraham, over Psalm 42, over Elia. Ik houd van series en werd op mijn wenken bediend. De dominee hoopt de komende tijd over de geschiedenis van Filippus en de kamerling te preken. ´s Avonds zongen we hierover het lied:
De kamerling van Candacé,
de koningin der Moren,
verliet zijn land en ging op reis
om over God te horen.
Hij zocht God in Jeruzalem,
want daar geloofde men in Hem
De kamerling van Candacé,
heeft God daar niet gevonden,
maar hij nam wel een boekrol mee
van ´t Lam voor onze zonden,
dat Zich gewillig slachten liet,
maar Wie dat was, begreep hij niet.
Filippus kreeg van God bevel:
¨Voeg u bij deze wagen¨.
De Moorman zei: ¨Klim vlug erop,
ik wil wat aan u vragen¨.
Filippus legde uit: ¨Gods Lam
is Jezus, Die op aarde kwam¨.
De kamerling van Candacé,
hij mocht met blijdschap horen:
¨Het bloed van Jezus maakt u rein¨.
Hij werd opnieuw geboren.
Hij daalde in het water neer
en gaf alleen aan God de eer.
En zo werd het, ná de rustdag, weer maandag, werkdag. Vandaag kwam er niet zo heel veel van inhaalslagjes terecht. Ik wilde als klein slagje de la van het wastafelkast uitmesten. Ik was al begonnen er van alles uit te halen. Ik vond er de elektrische tandenborstel van Henk, die hij al een poosje kwijt was. En ik vond spulletjes, die ik niet gebruik en waar ik even een foto van maakte voor op de gezinsapp: Wie wil dit? ¨Ikke!¨ riep Geertje. Prima! Dan komt dat jouw kant uit.
Maar toen kwam er wat tussendoor. De boekhouder had nog dríe vragen. Of we die konden beantwoorden. Dan kon daarna het hele zaakje afgesloten worden. Ja hoor, meneer de boekhouder ;-). Zo´n vraag gaat bij mij vòòr. Dus dook ik de mappen in. Ik moest iets nakijken uit 2017, 2018 en 2019. Ik kwam er niet direct uit. Cijfertjes hè. Daar ben ik niet goed in. Dus maar even een telefoontje en weer verder snuffelen. Uiteindelijk zijn we er wel uitgekomen.
Maar van dat inhaalslagje in die badkamerkast, kwam niets meer terecht. Ik heb het hele zaakje weer teruggedaan. Dat komt nog wel een keer.
Vanmiddag maakten Maria en ik de web-orders klaar en brachten alles bijtijds naar de post. Ik wilde nog even langs de Boerenbond, om weer wat plantjes te kopen van de kadokaart, die ik voor Moederdag kreeg. Wat plantjes voor in de moestuin en wat perkgoed voor in de bloemenpunt. Gezellig hoor, zo even winkelen op de maandagmiddag :-).
Vanavond heb ik het perkgoed in de bloemenpunt gezet. Dat was best een snert karweitje. De grond is hor-droog en keihard. Ook stond er onkruid. Ik heb de grond, waar ik het perkgoed wilde planten, eerst nat gemaakt. Daarna het onkruid verwijderd. En tenslotte het perkgoed geplant.
Intussen was Willem begonnen om een stukje straat goed te leggen. Hij is maar gewoon begonnen, maar heeft totaal geen ervaring met stratenmaken. Dus was hij blij, toen eerst Koos en later ook Hans aanwijzingen kwamen geven en ook nog even meehielpen. Die buitenboel is gewoon een enorme klus, waar ook nog heel veel inhaalslagen gemaakt moeten worden. Ik ben blij, met elke kleine inhaalslag. En dat er vandaag niet zo heel veel gebeurde? Misschien valt dat toch eigenlijk best nog mee.
